Το συγκεκριμένο Blog είναι για αθλητές σκοπευτές και για άντρες (αλλά και γυναίκες εννοείται) σωμάτων ασφαλείας …
Ναι, το σκεφτήκαμε πολύ καλά πριν το κάνουμε. Το ξέρουμε πως δεν είναι τυχαίο το ότι δεν υπάρχει άλλο blog που να διανοείται να φέρει κάτω από τη ίδια στέγη την αθλητική σκοποβολή με την επαγγελματική χρήση του πυροβόλου ως όπλο υπεράσπισης της ανθρώπινης ζωής…
Για πολλά χρόνια οι αθλητές και παράγοντες της σκοποβολής πολεμούσαν για το αυτονόητο και το δεδομένο για κάθε πολιτισμένο κράτος. Πολεμούσαν για να πείσουνε το κράτος και την κοινωνία πως οι σκοπευτές δεν είναι καουμπόηδες, πιστολέρο. Πως η σκοποβολή, η οποία συμπεριλαμβάνει αρκετά Ολυμπιακά αγωνίσματα, έχει ιδιαίτερα υψηλή παιδαγωγική αλλά και ανδραγωγική αξία…
Τον δυσκολότερο αγώνα φυσικά, είχαν να δώσουν οι αθλητές της πρακτικής σκοποβολής IPSC όπου έπρεπε να κάνουν την κοινωνία να καταλάβει πως το αγώνισμά τους ΔΕΝ έχει καμία σχέση με τεχνικές και τακτικές μάχης. Αντιθέτως είναι ένα αγώνισμα που απαιτεί το συνδυασμό ακρίβειας και ταχύτητας. Για τους ανθρώπους αυτούς που έχουν περάσει τα πάνδεινα για να καταγραφούν στην συνείδηση του απαίδευτου Έλληνα ως αθλητές σκοπευτές, το blog αυτό ίσως να φαντάζει ιδιαίτερα παρεξηγήσιμο.
Από την άλλη μεριά, οι άντρες των σωμάτων ασφαλείας δεν δείχνουν να προτιμούν την συμμετοχή τους σε αγωνίσματα σκοποβολής, είτε σταθερού στόχου, είτε πήλινου, είτε σκοποβολής IPSC. Οι λόγοι είναι διάφοροι. Ο κυριότερος, είναι το κόστος, αν εξαιρέσει κανείς τα αγωνίσματα αεροβόλου 10 μέτρων, καθώς τα πυρομαχικά των μεγάλων διαμετρημάτων είναι σχετικά ακριβά για ένα μισθοσυντήρητο. Η ανάγκη των αντρών να εξασκήσουν τεχνικές και τακτικές μάχης χρησιμοποιώντας τον περιορισμένο αριθμό φυσιγγίων που μπορούν να αγοράσουν, δεν τους αφήνει το περιθώριο να «ξοδέψουν» έστω και μέρος των πυρομαχικών αυτών για την εξάσκηση αγωνισμάτων σκοποβολής. Ταυτόχρονα, τα όπλα τους δεν είναι προσαρμοσμένα στις ανάγκες των αγωνισμάτων σκοποβολής ( ακόμα και για την κατηγορία production της IPSC),οπότε αισθάνονται ότι υστερούν και σε αυτόν τον τομέα έναντι των αθλητών σκοπευτών.
Οφείλουμε λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας και να εξηγήσουμε γιατί πιστεύουμε πως η συνύπαρξη αθλητών σκοπευτών και αντρών (είπαμε και γυναικών…μην τα ξαναλέμε) σωμάτων ασφαλείας σε ένα blog, είναι όχι μόνο εφικτή χωρίς παρεξηγήσεις αλλά και ιδιαιτέρως εποικοδομητική.
Πρώτα απ’ όλα, η σκοποβολή δημιουργεί την σωστή παιδεία πάνω στην χρήση των πυροβόλων. Ο αθλητής μαθαίνει πως το πυροβόλο που κρατάει είναι ένα εργαλείο εξειδικευμένο για μία συγκεκριμένη δουλειά, συνειδητοποιεί ότι πρέπει να γνωρίσει όσο γίνεται καλύτερα το εργαλείο αυτό, μα το κυριότερο μαθαίνει να το σέβεται και να το χρησιμοποιεί μόνο για το σκοπό για τον οποίο προορίζεται, με ασφάλεια και ωριμότητα. Δεν είναι τυχαίο πως δεν δημιουργούνται ποτέ ατυχήματα με πυροβόλα μέσα σε σκοπευτήρια. Σε αυτούς τους χώρους όπου υπάρχει πληθώρα πυροβόλων, πυρομαχικών και ανθρώπων που τα χειρίζονται, μπορεί να αισθανθεί κανείς απόλυτη ασφάλεια και να χαρεί την ενασχόλησή του με το σπορ, είτε αποτελεί γι’ αυτόν χόμπι, είτε κάνει πρωταθλητισμό.
Δεν υπάρχει καλύτερο περιβάλλον από αυτό για τους άντρες των σωμάτων ασφαλείας προκειμένου να εντρυφήσουν στα βασικά της σκόπευσης, να εξοικειωθούν με κανόνες ασφαλείας και να θέσουν με τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο τις βάσεις για την εξάσκησή τους σε τεχνικές και τακτικές της δουλειάς τους.
Από την άλλη μεριά, η σκοποβολή προκειμένου να αναπτυχθεί, χρειάζεται να αυξήσει αριθμητικά το κοινό της. Αν η αριθμητική αύξηση προέρχεται από ανθρώπους που λόγω επαγγέλματος έχουν συνειδητοποιήσει πόσο σημαντική είναι για την κοινωνία η αθλητική σκοποβολή και είναι πρόθυμοι να προσαρμοστούν στο αθλητικό περιβάλλον ενός σκοπευτηρίου και να μεταφέρουν τα οφέλη που θα αποκομίσουν στο εργασιακό τους περιβάλλον, τότε μόνο ενισχυμένη μπορεί να βγει.